Autor: Hilarie Cash, Kim McDaniel
Przekład: Bolesław Ludwiczak
Wydawnictwo Media Rodzina (dziękuję za egzemplarz)
Poznań 2014
Liczba stron: 224

Cytat z książki
Pamiętajmy, że branży gier komputerowych zależy wyłącznie na zysku, a nam powinno zależeć na dobrostanie naszych dzieci. Zachowujmy czujność. (s. 204)
           
Temat uzależnień od komputera, a w szczególności od gier, dotyczy  dzieci i młodzieży, ale również osób dorosłych.  Kiedy myślimy o uzależnieniach od gier, przed oczami jawi nam się nastolatek, prawdopodobnie płci męskiej. Rzeczywiście jest tak najczęściej, ale to nie odzwierciedla rzeczywistego zróżnicowania grupy osób nie potrafiących oderwać się od komputera. Książa Dzieci konsoli skierowana jest do rodziców, których dzieci grają w sposób problemowy, niekoniecznie korzystając tylko z konsoli, choć tak mógłby sugerować tytuł. Spokojnie w tej tematyce odnajdą się wszyscy ci, którzy dostrzegają problem z korzystaniem z jakichkolwiek gier komputerowych. Myślę, że książka może też okazać się przydatna dla osób dorosłych, które dostrzegają, że granie wymyka się im spod kontroli, pojawiają się na tym tle konflikty z rodziną, zaczyna brakować czasu, na to co kiedyś było ważne itd.
Główni adresaci, czyli rodzice, znajdą naprawdę konkretny przewodnik po świecie uzależnień od gier. Autorki przybliżają naturę uzależnień, podatność na uzależnienia, wpływ grania na zdrowie fizyczne i psychiczne, a co najważniejsze przedstawiają objawy pozwalające ocenić czy rzeczywiście mamy do czynienia z uzależnieniem oraz proponują schemat działań służący poradzeniu sobie z problemem. Warto zaznaczyć, że w przypadkach „bardziej zaawansowanych” raczej nie wystarczy omawiana książka. Może być ona jednak doskonałą pomocą w uświadomieniu sobie wagi problemu i wyjścia z tak częstego u rodzin, gdzie występuje uzależnienie, nie dostrzegania lub minimalizowania zagrożenia. 
Dla polskiego rodzica z lekka zgrzytać może ewidentnie „amerykański klimat” książki. Odrobinę jednak inaczej wyglądają tam pewne aspekty wychowywania dzieci czy otaczanie się światem elektroniki od kołyski, choć temu drugiemu jesteśmy niestety coraz bliżsi. To co na pewno będzie trudne, ale konieczne, to jasne nazywanie poziomu zagrożenia w korzystaniu z gier komputerowych.
Gdy czytałam tę książkę, towarzyszyła mi myśl, że problem grania przez dzieci jest, jakby o tym nie mówić, problemem rodziców. Dzieci często nie uważają, że robią cokolwiek niezdrowego czy zagrażającego. Trudna jest rola rodzica, oj trudna! A jeśli dodać do tego fakt, że często dla rodziców świat komputera, Internetu wciąż jest terenem nieznanym, to tym bardziej trudne staje się reagowanie w adekwatny sposób. Dołączyłabym do tego ogromne zagonienie rodziców, które sprawia, że bardzo ich korci, aby mieć zwyczajnie chwilę spokoju, więc siedzenie dziecka przed komputerem staje się na rękę. Piszę o tym wszystkim nie po to, aby kogokolwiek usprawiedliwić. Warto zdać sobie sprawę z przeszkód, które pojawiają się nam na drodze do dobrego rodzicielstwa. Potem pozostaje zastanowić się, jak sobie z nimi poradzić.

Katarzyna Dobryniewska

Autorka jest psychologiem, nalezy do rady Literackiej Fundacji ABCXXI, która tworzy Przewodnik po Dobrych Książkach.
Prowadzi ciekawy blog poświęcony literaturze dotyczacej rozwoju.
http://ksiazkapsychologiczna.blogspot.com/